CATENA ON EZEKIEL

Ezekiel 34

||

Switch to Greek

{224r} (1) ιγAnd the word of the Lord came to me, saying: (2) Son of man, prophesy against the shepherds of Israel -- ιδprophesy and say to the shepherds, ιεThus says the Lord: Oh, the shepherds of Israel! The shepherds don't graze themselves, do they? Don't the shepherds graze the sheep? (3) ιςLook! You drink up the milk ιζand put the wool around yourselves and slaughter the fat one -- and you do not graze my sheep! {224v} (4) You did not strengthen the weakened one; and the one doing poorly you did not bodily refresh; and the crushed one you did not bind up; and the wandering one you did not turn back; and the perished one you did not seek; and the strong one you overpowered with toil. (5) And my sheep were scattered about, on account of the fact that there were no shepherds; ιηκαὶ ἐγενήθη εἰς καιητάβρωμα πᾶσι τοῖς θηρίοις τοῦ ἀγροῦ· (6) ιθκαὶ διεσπάρη τὰ πρόιθβατά μου ἐν παντὶ ὄρει· καὶ ἐπὶ πᾶν βουνὸν ὑψηλὸν· καὶ ἐπὶ προσώπου πάσης τῆς γῆς· διεσπάρη καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐκζητῶν· οὐδὲ ὁ ἀποστρέφων· (7) διὰ τοῦτο ποιμένες ἀκούσατε λόγον κυρίου· (8) ζῶ ἐγώ λέγει κύριος +κύριος+· εἶ μὴν ἀντὶ τοῦ γενέσθαι [+ τὰ Z] πρόβατά μου εἰς προνομὴν· καὶ γενέσθαι τὰ πρόβατά μου· εἰς κατάβρωμα· πᾶσι τοῖς θηρίοις τοῦ πεδίου· παρὰ τὸ μὴ εἶναι ποιμένας· καὶ οὐκ ἐξεζήτησαν οἱ ποιμένες τὰ πρόβατά μου· καὶ ἐβόσκησαν [αἰ- O] [+ οἱ ποιμένες ἑαυτοὺς τὰ δὲ πρόβατά μου οὐκ ἐβόσκησαν]· (9) ἀντὶ τούτου· ποιμένες +ἀκούσατε λόγον κυρίου·+ (10) τάδε λέγει κύριος +κύριος+· κἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ τοὺς ποιμένας· καὶ ἐκζητήσω τὰ πρόβακτά μου ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν· καὶ ἀποστρέψω αὐτοὺς τοῦ μὴ ποιμαίνειν τὰ πρόβατά μου· καὶ οὐ βοσκήσουσιν ἔτι οἱ ποιμένες αὐτά· καὶ ἐξελοῦμαι τὰ πρόβατά μου ἐκ τοῦ στόματος αὐτῶν· καὶ οὐκ ἔσονται αὐτοῖς [+ ἔτι Z] εἰς κατάβρωμα· (11) For this reason, thus says the Lord: καBehold! I will seek out my sheep and I will watch over κα them, (12) just as a shepherd does to his flock κβin a day of κβwandering; darkness and cloud in the midst of his sheep which have become separated. Thus will I seek out my sheep; and ~I will drive them away from every place where they were scattered in a day of cloud and darkness. (13) And I will bring them out of the nations, and I will gather them together into their land. And κγI will graze them upon κδthe mountains of Israel, and in κγ κδ the ravines, and in every settlement of the land, (14) in κεgood pasture, κε I will graze them, on κςthe high mountain of Israel, κζand their sheepfolds κς κζ will be there κηand they will lie down to sleep, and there they will rest in good κη κθ luxury and in rich pasture they will be grazed upon the mountains of Israel. (15) κθI will graze my sheep, and I will give them rest; and they will know that I am the Lord. λThus says the Lord: (16) The perished one I will seek, and λ the wandering one I will turn back, λαand the crushed one I will bind up, λαand λβthe failing one I will strengthen, λγand the strong one I will guard; and I will graze thλβ λγem with judgment. (17) λδκαὶ ὑμεῖς πρόβατα· τάδε λέγει κύριος +κύριος+· λεἰδοὺ λβ λγ ἐγὼ διακρινῶ [διακρίνω Z] ἀνὰ μέσον προβάτου· καὶ προβάτου· κριῶν καὶ τράγων· (18) λςκαὶ οὐχ ἱκανὸν ὑμῖν· ὅτι τὴν καλὴν νομὴν· ἐνέμεσθε· λς {225r} λζ καὶ τὰ κατάλοιπα τῆς νομῆς· κατεπατεῖτε [κατεπατῆτε O] τοῖς ποσὶν ἡμῶν [ὑμῶν Z]· καὶ τὸ καθεστηκὸς [καθεστηὼς O] ὕδωρ· ἐπίνετε· καὶ τὸ λοιπὸν τοῖς ποσὶν ὑμῶν ἐταράσσετε· (19) καὶ τὰ πρόβατά μου τὰ πατήματα τῶν ποδῶν ὑμῶν ἐνέμοντο· καὶ τὸ τεταραγμένον ὕδωρ· ὑπὸ τῶν ποδῶν ὑμῶν ἔπινον· (20) διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος +κύριος+· ἰδοὺ ἐγὼ διακρίνω ἀνὰ μέσον προβάληλθτου ληἰσχυροῦ· καὶ ἀνὰ μέσον προβάτου ἀσθενοῦς (21) λθἐπὶ ταῖς πλευραῖς· καὶ τοῖς ὤμοις ὑμῶν· διωθεῖσθε· καὶ τοῖς κέρασιν ὑμῶν ἐκερατίζετε [+ καὶ Z] πᾶν τὸ ἐκλεῖπον [ἐκλείπων O] [+ ἐξεθλίβετε Z]· (22) καὶ σώσω τὰ πρόβατά μου· καὶ οὐ μμὴ ὦσιν ἔτι εἰς προνομήν· μκαὶ κρινῶ· ἀνὰ μέσον κριοῦ πρὸς κριμαόν· (23) μακαὶ ἀναστήσω ἐπ' αὐτοὺς ποιμένα ἕνα [ἕτερον Z]· καὶ ποιμανεῖ αὐτούς· μβτὸν δοῦλόν μου Δαυιδ· καὶ ἔσται αὐτῶν ποιμήν· (24) μβκαὶ ἐγὼ κύριος ἔσομαι αὐμγτοῖς θεός [εἰς θεόν Z]· μγκαὶ Δαυιδ ἄρχων ἐν μέσῳ αὐτῶν [ἐν μέσῳ αὐτῶν ἄρχων Z]· ἐγὼ κύριος ἐλάλησα· (25) μδκαὶ διαθήσομαι τῷ Δαυιδ διαθήκην εἰρήνης· μεκαὶ ἀφανιῶ· θηρία πονηρὰ ἀπὸ τῆς γῆς· καὶ κατοικήσουσιν ἐν τῇ ἐρήμῳ· καὶ ὑπνώσουσιν ἐν τοῖς δρυμοῖς· (26) μςκαὶ δώσω αὐτοῖς [αὐτοὺς Z] περικύκλῳ τοῦ ὄρους μου· μζ καὶ δώσω τὸν ὑετὸν [om. ὑετὸν O] ὑμῖν ὑετὸν εὐλογίας· (27) καὶ μζτὰ ξύλα τοῦ πεδίου [τὰ ἐν τῷ πεδίῳ Z] δώσει μητὸν καρπὸν αὐτῶν· καὶ ἡ γῆ δώσει τὴν ἰσχὺν αὐτῆς· μηκαὶ κατοιμθκήσουσιν ἐπὶ τῆς γῆς αὐτῶν· ἐν ἐλπίδι εἰρήνης· μθκαὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι [ἐγὼ εἰμὶ O] κύριος· ἐν τῷ συντρῖψαί με· τὸν ζυγὸν +τοῦ κλοιοῦ+ αὐτῶν καὶ ἐξελοῦμαι αὐτοὺς ἐκ χειρὸς· τῶν καταδουλωσαμένων αὐτοὺς· (28) ν νκαὶ οὐκ ἔσονται ἔτι ἐν προνομῇ τοῖς ἔθνεσι· καὶ τὰ θηρία τῆς γῆς· οὐκέτι +οὐ+ μὴ φάγωσιν αὐτούς· καὶ κατοικήσουσιν ἐν ἐλπίδι· καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἐκφοβῶν αὐτούς· (29) καὶ ἀναστήσω αὐτοῖς φυτὸν εἰρήνης· νδ+καὶ οὐκέτι ἔσονται ὀλίγοι ἐν ἀριθμῷ ἐν τῇ γῇ·+ καὶ οὐκέτι ἔσονται νεἀπολλύμενοι λιμῷ ἐπὶ τῆς γῆς· νςκαὶ ὀνειδισμὸν ἐθνῶν· οὐ μὴ ἐνέγκωσιν ἔτι [οὐ μὴ ἐνέγκωσιν ἔτι ὀνειδισμὸν ἐθνῶν Z]· (30) νηκαὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι [ἐγὼ εἰμὶ O]κύριος ὁ θεὸς αὐτῶν· καὶ αὐτοὶ λαός μου οἶκος [ὁίκος (= ὁ οἶκος?) O] Ισραηλ· λέγει κύριος +κύριος+· (31) +καὶ ὑμεῖς+ πρόβατά μου· καὶ πρόβατα ποιμνίου [μού Z] ἐστε ἐσταὶ· καὶ ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν· λέγει κύριος +κύριος+·